zondag 26 juni 2022

Eerste planning

November 2021.

Is dat waar dat jij weer gaat fietsen volgende zomer?
Naar Guadalupe. Ga je mee?
Guadeloupe? 6.934 km van hier? Da zie je van hier!!
Nee Eddy, Guadalupe, in Spanje. a en u ipv e en ou. 1.857,34 km.”
En hoe?
Met de fiets.
Dat kan ik niet Johnny. Ik ben te oud om zover te fietsen. En daarbij: als je daar naar toe rijdt moet je nog terugkomen. Dat is dan afgerond 3.700 km!! (Nota van de fietser: het worden in totaal ongeveer 4.744 km). 

Zo is het begonnen. We zaten met ons zessen aan tafel in Cadsand. Op familieweekend. 5 broers en 1 zus. De familie Dias.
Rogel de oudste. Ik, Eddy, den tweede van de bende. Viviane, het zusje, het febbekakske. Johnny, onze fietser. Stefan en Erwin, de nageboorten. Respectievelijk geboren in 1953, 1954, 1955, 1956 (1957!) en de 2 jongsten in 1962 en 1964.

Johnny is 65 jaar jong (momenteel nog 64) en nog zeer sportief. Ik ben 67 (hij is er al 68, wil dat blijkbaar nog niet beseffen) jaar en zeer gesteld op luxe en comfort. Hoe begot zou ik met de fiets in Guadalupe geraken? Maar ik kan misschien met de wagen? Als begeleider, foerier, verzorger, kok, planner, verteller, blogger, manusje van alles en nogwat? Na overleg met de “Señora de la casa” vond ik het wel super. 

Johnny, ik ga mee!!

Eddy, ik ben blij. Dan kunnen we elkaar eindelijk leren kennen! 

En zo werd de trip van Jhonny met begeleider vastgelegd. En toen moest de planning beginnen.

Correctie: Ikzelf (Johnny) ben geboren in 1957, 20 augustus om precies te zijn, dus momenteel nog maar 64. En Eddy, die is momenteel 68 jaar jong, als hij geboren is in 1954. Wiskunde was nooit zijn sterkste kant, hoewel hij boekhouding gestudeerd heeft en een bedrijf had dat software ontwikkelde om de boekhouding bij te houden van KMO's. Die zullen ook wel even slikken als ze dit nu zo lezen... Ach ja, als de balans maar klopte. Hopelijk blijft onze balans in evenwicht onderweg, het zal een balans worden tussen een rustige fietser op vakantie en een gedreven maar hopelijk niet opgejaagde verzorger. En die luxe en comfort zullen zeker ook nog wel aan bod komen onderweg, we gaan niet altijd in onze tent slapen vermoed ik, als het slecht weer is of we zijn uitermate vermoeid zal een gite, chambre d'hôte en/of pensionneke zeer welkom zijn.
En ik hoop inderdaad dat ik mijn broer leer kennen, maar onderweg niet zal moeten zeggen: "Die kerel die meerijdt? Die ken ik niet!"
Wat ikzelf zeer positief vind is dat er eindelijk een verslag komt van mijn avonturen want ik heb hier nog wat dagboeken liggen over mijn vorige fietstochten die nog nooit gepubliceerd zijn geworden, als je alleen op schok bent is daar geen tijd meer voor over 's avonds, maar misschien publiceer ik die nog wel eens nu ik binnen afzienbare tijd met pensioen ga.



 Dag 1: Van Hoevenen naar Beloeil <iframe src="https://drive.google.com/file/d/1YfzbL9u6MvMulGA5oO_QKuIsjMl_UXO7/preview?usp=sharin...