Dag 1: Van Hoevenen naar Beloeil

De eerste rustdag... ;-)

 

Toch weer even nuanceren natuurlijk: Mijn geboorte heeft bijna twee dagen geduurd. Maar lag dat wel aan mij? Ik zei altijd tegen mama: "We waren met twee hé, gij moest ook wat beter uw best doen!". Ik ben namelijk geboren in augustus, dé vakantiemaand, en onze ouders woonden toen al in Zwijndrecht, maar mama had het lumineuze idee om op "bevallingsverlof" te gaan naar haar ouderlijk huis in Tongeren, om in de kliniek aldaar mij op de wereld te zetten. Ze was dus behoorlijk relaxed en met vakantie, dat verklaart al heel wat. En ja ik ben inderdaad een rustig persoon en nogal "traag" van aard, maar de ervaring leert dat dieren die zich traag voortbewegen langer leven: een luiaard 40 jaar, een olifant 70 of meer, en een schildpad 100 of meer, de langst levende schildpad zou zelfs 256 jaar geworden zijn.
Maar traag inderdaad: in het eerste studiejaar zei mijn meester (Brouwers) op het eerste oudercontact tegen mijn ouders: "Ik dacht, als die nu nog moet afgeven, dan zal dat niet veel goeds betekenen, die zal er niets van gebakken hebben. Maar het was helemaal het tegenovergestelde: zo lang het duurde om de vragen op te lossen, zo vlug was het verbeterd: alles juist, en nog in een heel schoon handschrift ook!". Dat laatste heb ik van mijn moeder geërfd, die had een héél mooi handschrift. Jammer genoeg niet het tekentalent, dat heeft ze aan mijn oudste broer Rogel en mijn jongere broer Stefan doorgegeven. Maar moeder was zeker niet traag: dat moest allemaal vooruitgaan, tot op het brute af. Kon ook niet anders met zes kinderen, maar ze is er toch maar 91 mee geworden! Helaas is ze begin dit jaar overleden want ze zou deze perikelen zeker heel graag gelezen hebben.

De route visueel op kaart!

 De route visueel op kaart!